Για τις ψευδο-’επιστημονικές’ νεοφασιστικες ανοησίες και την αποδόμησή τους… Σημειώσεις για τις σχεσεις ‘βιολογιας-κοινωνιας’, τον “κοινωνικό δαρβινισμό”, τον “φυλετισμό” το ρατσισμό κ.ά. (η γεν.βιβλιογραφία εχει .....
επεκταθει έκτοτε σημαντικά). Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο:
viologia-koinwnia.anti-kapitalistis.1997-98.pdf(application/pdf) Η πίστη ότι υπάρχει ένας τύπος ιδανικού ανθρώπου είναι βιολογικά αβάσιμη. Τύπος ιδανικός ανθρώπου δεν υπάρχει ούτε μέσα σε ένα πληθυσμό ούτε μεταξύ διαφόρων πληθυσμών. Η τεράστια ανομοιογένεια των ατόμων αποτελεί την ουσία της πραγματικότητας, δεν οφείλεται σε λάθη αντιγραφής από ένα ιδανικό πρότυπο.. Η πίστη για την ανωτερότητα μιας φυλής έναντι των άλλων δεν έχει σαφές βιολογικό νόημα.. Οι πληθυσμοί δεν αποτελούν στατιστικές οντότητες αλλά διαρκώς εξελίσσονται και αλλάζουν.. Οι κύριες βιολογικές διαπιστώσεις που αναφέρθηκαν στο επιστημονικό Συμπόσιο που έλαβε χώρα στην Αθήνα μεταξύ 30/3 και 3/4 1981, με θέμα τις φ υ λ ε τ ι κ έ ς δ ι α κ ρ ί σ ε ι ς, ήταν μεταξύ άλλων: (1) Υπάρχει μια τεράστια ποικιλία κληρονομικών δομών, ένας τεράστιος γενετικός πολυμορφισμός στους ανθρώπινους πληθυσμούς. Οι άνθρωποι διαφέρουν όχι μόνο μορφολογικά αλλά και στη γενετική τους δομή, τόσο ώστε κάθε άνθρωπος να είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος (…) (2) Αν εκτιμήσει κανείς ποσοτικά τον πολυμορφισμό αυτό μπορεί να πιστοποιήσει ότι οι διαφορές μεταξύ ατόμων οφείλονται μόνο κατά 7% στο ότι ανήκουν σε διαφορετική φυλή, μόνο κατά 8% σε διαφορές εθνότητας, εντός όμως της ίδιας φυλής, και κατά 85% σε διαφορές που υπάρχουν μεταξύ ατόμων που ανήκουν στην ίδια εθνότητα, στον ίδιο δηλαδή πληθυσμό (…) (3) Οι πιο πάνω πιστοποιήσεις βασίζονται στη μελέτη ενός δείγματος γόνων ( γονιδίων, κληρονομικών καταβολών ή μονάδων ) που θεωρείται αντιπροσωπευτικό. Η εξέτασή τους γίνεται από τα άμεσα προϊόντα της δράσης τους, δηλαδή από τις πρωτεϊνες που συνθέτουν, και γι’ αυτό είναι εγκυρότερη από την εξέταση μορφολογικών χαρακτηριστικών των οποίων η έκφραση εξαρτάται από την αλληλεπίδραση γόνων και μή ελεγχόμενων περιβαλλοντικών μεταβλητών. Οι γόνοι που ελέγχουν εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά, για τα οποία οι ανθρώπινες φυλές διαφέρουν, θεωρούνται ότι είναι και λιγότεροι και λιγότερο αντιπροσωπευτικοί του συνόλου των γόνων. (…) Η αντικειμενική υπόσταση των ανθρωπίνων φ υ λ ώ ν αμφισβητείται : πολλοί σύγχρονοι γενετιστές τις θεωρούν αυθαίρετες και συμβατικές οντότητες.(…) (4) Άνθρωποι διαφορετικοί δεν σημαίνει και άνισοι άνθρωποι, ανώτεροι ή κατώτεροι. Η πολιτική ισότητα, η ισότητα ευκαιριών για να μπορέσει κάθε ανθρώπινο όν να ολοκληρώσει την προσωπικότητά του και να ζήσει μια ανθρώπινη ζωή, αποτελούν η θ ι κ έ ς ε π ι τ α γ έ ς που διαμορφώνουν μια π ο λ ι τ ι κ ή β ο ύ λ η σ η για την πραγμάτωση αυτής της ισότητας. Η σημερινή επιστήμη δεν επιτρέπει τη στήριξη οποιουδήποτε αξιλογικού κριτηρίου τέτοιου ώστε μια φυλή να θεωρηθεί κατώτερη μιας άλλης. (…) (5) Η παιδεία και ο πολιτισμός διαφέρουν σε κάθε εθνότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι επίκτητα, δεν μεταβιβάζονται με τον βιολογικό μηχανισμό μεταβιβάσεως των κληρονομικών χαρακτηριστικών αλλά κάθε είδος πολιτισμού και παράδοσης μεταβιβάζεται με την εκμάθησή του, με ένα δηλαδή οιονεί λαμαρκιανό τρόπο μεταβιβάσεως. Οι διάφορες δοκιμασίες δείκτου νοημοσύνης ( I.Q ) εκ κατασκευής έχουν έτσι διαμορφωθεί, επιλεγεί και τυποποιηθεί ώστε να μετρούν την απόκλιση της επίδοσης ενός ατόμου από τη μέση επίδοση των ατόμων του ίδιου πληθυσμού. Κάθε δοκιμασία αναφέρεται σε ορισμένο πληθυσμό, δεν υπάρχει δοκιμασία ανεξάρτητη της παιδείας του πληθυσμού. Γι ‘αυτόν τον λόγο δεν είναι μεθοδολογικά θεμιτή η σύγκριση ατόμων ή ομάδων ατόμων που ανήκουν σε διαφορετικούς πληθυσμούς με διαφορετική πολιτισμική παράδοση. (6) Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι οι δείκτες νοημοσύνης δεν χρησιμεύουν σε τίποτε αφού η προβλεπτική τους ικανότητα για την μελλοντική επιτυχία του ατόμου στην κοινωνία είναι μικρή. Η ορθότητα ορισμένων ερωτήσεων και των αναμενόμενων, ορθών δήθεν, απαντήσεών τους επίσης διαμφισβητείται. Η πολύπλευρη προσωπικότητα κάθε ατόμου με τις δημιουργικές της όψεις δεν συλλαμβάνεται με τις δοκιμασίες δείκτου νοημοσύνης. (…) (7) Ο “συντελεστής κληρονομικότητας” του δείκτου νοημοσύνης, φαίνεται ότι δεν στηρίζεται σε γερά θεμέλια. Και αυτό γιατί οι εκτιμήσεις του βασίζονται σε εσφαλμένες μεθοδολογικές παραδοχές : (α) οι μελετητές δεν μετρούν μόνο ομοιότητες που οφείλονται σε ομοιότητα κληρονομικής δομής αλλά και ομοιότητες οικογενειακών περιβαλλοντικών συνθηκών. (β) η χρησιμοποίηση μονοζυγωτικών διδύμων δεν είναι θεμιτή γιατί αποτελούν πολύ ιδιόρυθμο ψυχολογικό υλικό, μή αντιπροσωπευτικό. Ακόμη και στην περίπτωση που τα δίδυμα του ίδιου ζευγαριού έχουν νωρίς αποχωριστεί το ένα από το άλλο (αλλά ποτέ αρκετά νωρίς) και ανατραφεί σε διαφορετικά περιβάλλοντα, τα περιβάλλοντα αυτά δεν αποτελούν τυχαιοποιημένο δείγμα όλων των δυνατών περιβαλλόντων στα οποία ζουν τα άτομα του ίδιου πληθυσμού. (γ) η χρησιμοποίηση του συντελεστή κληρονομικότητας μπορεί να προξενήσει εσφαλμένες εντυπώσεις για τησημασία των διαφόρων αιτίων αν το χαρακτηριστικό που εξετάζεται δεν ακολουθεί ορισμένο τρόπο κληρονομικής συμπεριφοράς. (δ) αποδείχτηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των μετρήσεων που παρουσιάστηκε ήταν πλαστό.(…) (8) Ακόμη και αν δεχόμασταν προς στιγμήν ότι οι διαφορές στις επιδόσεις οφείλονται σε κληρονομικές διαφορές και όχι στην παιδεία, αυτό δεν σημαίνει ότι με κατάλληλους χειρισμούς δεν μπορεί να βελτιωθούν όσοι μειονεκτούν. Η αντίληψη ότι “κληρονομικό” σημαίνει το μοιραίο, το ανελαστικό, το προκαθορισμένο είναι λανθασμένη. Κ λ η ρ ο ν ο μ ι κ ό δ ε ν σ η μ α ί ν ε ι α μ ε τ ά β λ η τ ο, υποδηλώνει μόνο τον τρόπο, την αιτία προέλευσής του. (9) Θεωρείται απολύτως ανεπίτρεπτη η χρήση δοκιμασιών νοημοσύνης για τη σύγκριση ατόμων τα οποία ανήκουν σε δύο διαφορετικούς πληθυσμούς για να συναχθούν συμπεράσματα για τις τυχόν υπάρχουσες διαφορές μεταξύ πληθυσμών ως προς την γενετική τους σύσταση. (…) (10) Είναι παραπλανητική η απλοϊκή μεταφορά βιολογικών προτύπων σε πολύπλοκα κοινωνικά φαινόμενα και η εξήγησή τους με κληρονομικούς μηχανισμούς όπως το επιχειρεί η Κ ο ι ν ω ν ι ο β ι ο λ ο γ ί α επεκτείνοντας τη μελέτη της και στις ανθρώπινες κοινωνίες…. κλπ… Πολιτικές σκοπιμότητες ή λόγοι οικονομικής εκμετάλλευσης βρίσκονται πάντα πίσω από τις φυλετικές διακρίσεις. “Οι ψευτοεπιστημονικές θεωρίες τους συγκαλύπτουν προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την απάνθρωπη μεταχείρηση των συνανθρώπων μας.”
viologia-koinwnia.anti-kapitalistis.1997-98.pdf(application/pdf) Η πίστη ότι υπάρχει ένας τύπος ιδανικού ανθρώπου είναι βιολογικά αβάσιμη. Τύπος ιδανικός ανθρώπου δεν υπάρχει ούτε μέσα σε ένα πληθυσμό ούτε μεταξύ διαφόρων πληθυσμών. Η τεράστια ανομοιογένεια των ατόμων αποτελεί την ουσία της πραγματικότητας, δεν οφείλεται σε λάθη αντιγραφής από ένα ιδανικό πρότυπο.. Η πίστη για την ανωτερότητα μιας φυλής έναντι των άλλων δεν έχει σαφές βιολογικό νόημα.. Οι πληθυσμοί δεν αποτελούν στατιστικές οντότητες αλλά διαρκώς εξελίσσονται και αλλάζουν.. Οι κύριες βιολογικές διαπιστώσεις που αναφέρθηκαν στο επιστημονικό Συμπόσιο που έλαβε χώρα στην Αθήνα μεταξύ 30/3 και 3/4 1981, με θέμα τις φ υ λ ε τ ι κ έ ς δ ι α κ ρ ί σ ε ι ς, ήταν μεταξύ άλλων: (1) Υπάρχει μια τεράστια ποικιλία κληρονομικών δομών, ένας τεράστιος γενετικός πολυμορφισμός στους ανθρώπινους πληθυσμούς. Οι άνθρωποι διαφέρουν όχι μόνο μορφολογικά αλλά και στη γενετική τους δομή, τόσο ώστε κάθε άνθρωπος να είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος (…) (2) Αν εκτιμήσει κανείς ποσοτικά τον πολυμορφισμό αυτό μπορεί να πιστοποιήσει ότι οι διαφορές μεταξύ ατόμων οφείλονται μόνο κατά 7% στο ότι ανήκουν σε διαφορετική φυλή, μόνο κατά 8% σε διαφορές εθνότητας, εντός όμως της ίδιας φυλής, και κατά 85% σε διαφορές που υπάρχουν μεταξύ ατόμων που ανήκουν στην ίδια εθνότητα, στον ίδιο δηλαδή πληθυσμό (…) (3) Οι πιο πάνω πιστοποιήσεις βασίζονται στη μελέτη ενός δείγματος γόνων ( γονιδίων, κληρονομικών καταβολών ή μονάδων ) που θεωρείται αντιπροσωπευτικό. Η εξέτασή τους γίνεται από τα άμεσα προϊόντα της δράσης τους, δηλαδή από τις πρωτεϊνες που συνθέτουν, και γι’ αυτό είναι εγκυρότερη από την εξέταση μορφολογικών χαρακτηριστικών των οποίων η έκφραση εξαρτάται από την αλληλεπίδραση γόνων και μή ελεγχόμενων περιβαλλοντικών μεταβλητών. Οι γόνοι που ελέγχουν εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά, για τα οποία οι ανθρώπινες φυλές διαφέρουν, θεωρούνται ότι είναι και λιγότεροι και λιγότερο αντιπροσωπευτικοί του συνόλου των γόνων. (…) Η αντικειμενική υπόσταση των ανθρωπίνων φ υ λ ώ ν αμφισβητείται : πολλοί σύγχρονοι γενετιστές τις θεωρούν αυθαίρετες και συμβατικές οντότητες.(…) (4) Άνθρωποι διαφορετικοί δεν σημαίνει και άνισοι άνθρωποι, ανώτεροι ή κατώτεροι. Η πολιτική ισότητα, η ισότητα ευκαιριών για να μπορέσει κάθε ανθρώπινο όν να ολοκληρώσει την προσωπικότητά του και να ζήσει μια ανθρώπινη ζωή, αποτελούν η θ ι κ έ ς ε π ι τ α γ έ ς που διαμορφώνουν μια π ο λ ι τ ι κ ή β ο ύ λ η σ η για την πραγμάτωση αυτής της ισότητας. Η σημερινή επιστήμη δεν επιτρέπει τη στήριξη οποιουδήποτε αξιλογικού κριτηρίου τέτοιου ώστε μια φυλή να θεωρηθεί κατώτερη μιας άλλης. (…) (5) Η παιδεία και ο πολιτισμός διαφέρουν σε κάθε εθνότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι επίκτητα, δεν μεταβιβάζονται με τον βιολογικό μηχανισμό μεταβιβάσεως των κληρονομικών χαρακτηριστικών αλλά κάθε είδος πολιτισμού και παράδοσης μεταβιβάζεται με την εκμάθησή του, με ένα δηλαδή οιονεί λαμαρκιανό τρόπο μεταβιβάσεως. Οι διάφορες δοκιμασίες δείκτου νοημοσύνης ( I.Q ) εκ κατασκευής έχουν έτσι διαμορφωθεί, επιλεγεί και τυποποιηθεί ώστε να μετρούν την απόκλιση της επίδοσης ενός ατόμου από τη μέση επίδοση των ατόμων του ίδιου πληθυσμού. Κάθε δοκιμασία αναφέρεται σε ορισμένο πληθυσμό, δεν υπάρχει δοκιμασία ανεξάρτητη της παιδείας του πληθυσμού. Γι ‘αυτόν τον λόγο δεν είναι μεθοδολογικά θεμιτή η σύγκριση ατόμων ή ομάδων ατόμων που ανήκουν σε διαφορετικούς πληθυσμούς με διαφορετική πολιτισμική παράδοση. (6) Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι οι δείκτες νοημοσύνης δεν χρησιμεύουν σε τίποτε αφού η προβλεπτική τους ικανότητα για την μελλοντική επιτυχία του ατόμου στην κοινωνία είναι μικρή. Η ορθότητα ορισμένων ερωτήσεων και των αναμενόμενων, ορθών δήθεν, απαντήσεών τους επίσης διαμφισβητείται. Η πολύπλευρη προσωπικότητα κάθε ατόμου με τις δημιουργικές της όψεις δεν συλλαμβάνεται με τις δοκιμασίες δείκτου νοημοσύνης. (…) (7) Ο “συντελεστής κληρονομικότητας” του δείκτου νοημοσύνης, φαίνεται ότι δεν στηρίζεται σε γερά θεμέλια. Και αυτό γιατί οι εκτιμήσεις του βασίζονται σε εσφαλμένες μεθοδολογικές παραδοχές : (α) οι μελετητές δεν μετρούν μόνο ομοιότητες που οφείλονται σε ομοιότητα κληρονομικής δομής αλλά και ομοιότητες οικογενειακών περιβαλλοντικών συνθηκών. (β) η χρησιμοποίηση μονοζυγωτικών διδύμων δεν είναι θεμιτή γιατί αποτελούν πολύ ιδιόρυθμο ψυχολογικό υλικό, μή αντιπροσωπευτικό. Ακόμη και στην περίπτωση που τα δίδυμα του ίδιου ζευγαριού έχουν νωρίς αποχωριστεί το ένα από το άλλο (αλλά ποτέ αρκετά νωρίς) και ανατραφεί σε διαφορετικά περιβάλλοντα, τα περιβάλλοντα αυτά δεν αποτελούν τυχαιοποιημένο δείγμα όλων των δυνατών περιβαλλόντων στα οποία ζουν τα άτομα του ίδιου πληθυσμού. (γ) η χρησιμοποίηση του συντελεστή κληρονομικότητας μπορεί να προξενήσει εσφαλμένες εντυπώσεις για τησημασία των διαφόρων αιτίων αν το χαρακτηριστικό που εξετάζεται δεν ακολουθεί ορισμένο τρόπο κληρονομικής συμπεριφοράς. (δ) αποδείχτηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των μετρήσεων που παρουσιάστηκε ήταν πλαστό.(…) (8) Ακόμη και αν δεχόμασταν προς στιγμήν ότι οι διαφορές στις επιδόσεις οφείλονται σε κληρονομικές διαφορές και όχι στην παιδεία, αυτό δεν σημαίνει ότι με κατάλληλους χειρισμούς δεν μπορεί να βελτιωθούν όσοι μειονεκτούν. Η αντίληψη ότι “κληρονομικό” σημαίνει το μοιραίο, το ανελαστικό, το προκαθορισμένο είναι λανθασμένη. Κ λ η ρ ο ν ο μ ι κ ό δ ε ν σ η μ α ί ν ε ι α μ ε τ ά β λ η τ ο, υποδηλώνει μόνο τον τρόπο, την αιτία προέλευσής του. (9) Θεωρείται απολύτως ανεπίτρεπτη η χρήση δοκιμασιών νοημοσύνης για τη σύγκριση ατόμων τα οποία ανήκουν σε δύο διαφορετικούς πληθυσμούς για να συναχθούν συμπεράσματα για τις τυχόν υπάρχουσες διαφορές μεταξύ πληθυσμών ως προς την γενετική τους σύσταση. (…) (10) Είναι παραπλανητική η απλοϊκή μεταφορά βιολογικών προτύπων σε πολύπλοκα κοινωνικά φαινόμενα και η εξήγησή τους με κληρονομικούς μηχανισμούς όπως το επιχειρεί η Κ ο ι ν ω ν ι ο β ι ο λ ο γ ί α επεκτείνοντας τη μελέτη της και στις ανθρώπινες κοινωνίες…. κλπ… Πολιτικές σκοπιμότητες ή λόγοι οικονομικής εκμετάλλευσης βρίσκονται πάντα πίσω από τις φυλετικές διακρίσεις. “Οι ψευτοεπιστημονικές θεωρίες τους συγκαλύπτουν προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την απάνθρωπη μεταχείρηση των συνανθρώπων μας.”
.jpg)
