Πιθανή επιστροφή στη δραχμή δεν θα είναι ούτε επωφελής, ούτε αναίμακτη, ούτε πειθαρχημένη, ενώ εγκυμονεί σοβαρούς, μη αναστρέψιμους και μη μετρήσιμους οικονομικούς, κοινωνικούς και εθνικούς κινδύνους.
Όπως αναφέρει το Βήμα, όσοι υποστηρίζουν τη λύση στη δραχμή ή λύσεις που αντικειμενικά θα καταλήξουν στη δραχμή, αγνοούν σημαντικά δεδομένα. Η συντριπτική πλειονότητα των μικρών και μεσαίων χωρών του κόσμου εφαρμόζει σήμερα πολιτικές συναλλαγματικής σταθερότητας. Αυτή η επιλογή δεν είναι τυχαία γιατί ενισχύει τις επενδύσεις, την αποταμίευση και τον μακροχρόνιο οικονομικό προγραμματισμό.
Οι ονομαστικές υποτιμήσεις δεν είναι υποκατάστατο και δεν επιλύουν τα χρόνια προβλήματα ανταγωνιστικότητας, διαρθρωτικών αδυναμιών και δημοσιονομικής χαλαρότητας μιας οικονομίας, ενώ τείνουν να χαλαρώνουν την πίεση για δημοσιονομική πειθαρχία, διαρθρωτικές αλλαγές και έλεγχο του πληθωρισμού.
Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή στη δραχμή θα συνοδευθεί:
Πρώτον: από μεγάλες και αποσταθεροποιητικές υποτιμήσεις λόγω των έντονων πληθωριστικών προσδοκιών, του μικρού αποθέματος συναλλαγματικών διαθεσίμων, του μεγάλου ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, της σαθρής εγχώριας παραγωγικής βάσης που αδυνατεί να υποκαταστήσει τις εισαγωγές και να αναπτύξει τις εξαγωγές με την απαιτούμενη ταχύτητα.
Δεύτερον: από εκρηκτική αύξηση του πληθωρισμού λόγω της νομισματικής χρηματοδότησης των ελλειμμάτων και των μισθών. Ένας φαύλος κύκλος αυξήσεων μισθών και τιμών θα καταστήσει αναγκαίο τον διοικητικό καθορισμό βασικών τιμών και εκτεταμένες διοικητικές παρεμβάσεις στην αγορά.
Τρίτον: από την πλήρη διαγραφή του εξωτερικού χρέους και του εγχώριου χρέους επιχειρήσεων σε συνάλλαγμα, γιατί δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί. Η εξέλιξη αυτή θα οδηγήσει στην πλήρη διεθνή μας αφερεγγυότητα, στον αποκλεισμό μας από τις διεθνείς αγορές και σε σημαντικές δυσκολίες στη χρηματοδότηση του διεθνούς εμπορίου.
Τέταρτον: από την επιβολή αυστηρών περιορισμών τόσο στην κίνηση κεφαλαίων όσο και στη χρηματοδότηση των διεθνών εμπορικών συναλλαγών.
Πέμπτον: από παρατεταμένη μεγάλη αβεβαιότητα και οικονομική καχεξία. Οι μεγάλες διακυμάνσεις της ισοτιμίας και του πληθωρισμού, η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, τα υψηλά ονομαστικά επιτόκια, η απαξίωση του εγχώριου πλούτου και των καταθέσεων, οι αυστηροί οικονομικοί και διοικητικοί περιορισμοί, θα οδηγήσουν σε ραγδαίο περιορισμό της εγχώριας ζήτησης και των ιδιωτικών επενδύσεων.
Έκτον: από αυξημένες πιθανότητες να παρασυρθεί και η Κύπρος σε μια νέα περιπέτεια, κυρίως λόγο της σημαντικής έκθεσης των κυπριακών τραπεζών στον ελληνικό κίνδυνο.