Πρόκειται για τους Εβραιο-Καναδούς συντηρητικούς σχολιαστές Mark Steyn & Ezra Levant...
Για το θέμα μεταφέρω αυτά που γράφει, κάπως παραπονούμενος, ο Bernie Farber, «υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», στην αριστερή (κατά τα μέτρα των ΗΠΑ) Huffington Post /
μακρά, γεμάτη πάθος, μνησίκακη και μερικές φορές εντελώς άστοχη συζήτηση για την αποτελεσματικότητα τόσο του νόμου και όσο και για το κατά πόσο περιορίζονταν η ελευθερία του λόγου στον Καναδά. Κατά την άποψή μου, ήταν μια αναγκαία συζήτηση, ακόμη και αν στο τέλος χάσαμε ένα πολύτιμο εργαλείο για την υπεράσπιση των ευάλωτων μειονοτήτων στον Καναδά.
Εκεί που μια καταγγελία βασιζόμενη στον S13 μπορούσε να οδηγήσει σε άμεση παύση της προσβολής ή το πολύ ένα πρόστιμο, σήμερα το μόνο εργαλείο που έμεινε για να προφυλαχθούν από την προώθηση μίσους οι Εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι μουσουλμάνοι και άλλες θρησκευτικές και εθνοτικές ομάδες είναι οι νόμοι μίσους, άρθρα 318 και 319 του ποινικού κώδικα. Οι καταδικαστικές αποφάσεις θα αμαυρώνουν το ποινικό μητρώο και ίσως οδηγήσουν ακόμη και στην φυλακή.
Η συζήτηση για το S13 ξεκίνησε ως αποτέλεσμα των παραπόνων εις βάρος του περιοδικού McLean όπου ο προκλητικός αρθρογράφος Mark Steyn είχε γράψει αυτό που κάποιοι πίστευαν ότι είναι μία επιθετική αγόρευση κατά του Ισλάμ. Η δεύτερη αιτίαση στόχευσε τότε τον εκδότη του Western Standard, Ezra Levant, που ανατύπωσε τα "βλάσφημα' σκίτσα του Μωάμεθ. Στην περίπτωση του Levant η καταγγελία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της επιτροπής της Αλμπέρτα περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την προώθηση μίσους, ενώ στην περίπτωση του Steyn, οι καταγγελίες είχαν υποβληθεί βάσει του BC και της Επιτροπής του Οντάριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα καθώς και της ομοσπονδιακής CHRA. Εκεί οδηγήθηκαν τα πράγματα όταν μερικοί νεαροί Καναδοί μουσουλμάνοι δικηγόροι δεν κατάφεραν να κερδίσουν μια, όπως πίστευαν, δίκαιη δίκη με το περιοδικό Maclean σχετικά με το άρθρο του Steyn.
Η ειρωνεία της ιστορίας που σχετίζεται με το S13 είναι ότι, ενώ οι περιπτώσεις αυτές έγιναν ο καταλύτης για την τελική συζήτηση που ακολούθησε από τον Levant και τον Steyn, καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν εξετάστηκε ποτέ υπό την CHRA. Του Levant η υπόθεση δεν ήταν ποτέ περίπτωση S13 και η καταγγελία Steyn απορρίφθηκε.
Στο τέλος, η περίπτωση Levant (φωτο) απορρίφθηκε επίσης από την Επιτροπή της Αλμπέρτα, ενώ η καταγγελία κατά του Steyn προχώρησε σύμφωνα με το νόμο BC περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο δικαστήριο. Η υπόθεση τελικά απορρίφθηκε από τον δικαστή μετά από μια μακρά και κατά τη γνώμη μου εντελώς αναιτιολόγητη δίκη.
Για την ιστορία: Το άρθρο 13 του καναδικού νόμου περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο νόμος που αναφέρεται σε καταγγελίες σχετικά με την «μετάδοση μηνυμάτων μίσους μέσω τηλεφώνου ή μέσω του Διαδικτύου», πέθανε. Την Τετάρτη, οι Συντηρητικοί ψήφισαν για την κατάργησή του - με ψήφους 153 υπέρ και 136 κατά - μέσω της πρότασης του Συντηρητικού Βουλευτή Brian Storseth. Μετά την βασιλική συγκατάθεση, και ενός έτους περίοδο σταδιακής εφαρμογής, το άρθρο 13 θα περάσει στην ιστορία.
Το 2006, κυρίως, πολλοί Καναδοί σοκαρίστηκαν όταν το περιοδικό Maclean σύρθηκε ενώπιον της επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Καναδά, και αναγκάστηκε να δικαιολογήσει την απόφασή του να δημοσιεύει ένα φερόμενο ως «ισλαμοφοβικό» απόσπασμα από ένα βιβλίο του Mark Steyn.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
.jpg)
